Méo-Camuzet Cuvee Étienne 2022 Bourgogne Rouge

Méo-Camuzet Cuvee Étienne 2022 Bourgogne Rouge

De wijn
Een mooie neus, openend met tonen van aardbei en wilde aardbei, gevolgd door kersen, ondersteund door enkele zure en kruidige aroma’s. De smaak is strelend, licht en soepel, smaakvol, met een iets meer gestructureerde, zure afdronk. Dit is echt een heerlijke wijn, fijn en complex voor een Bourgogne, zonder soberheid (de tannine zijn soepel) maar met een zekere oprechtheid die suggereert dat hij baat zal hebben bij een paar jaar wachten. Ook een langere veroudering, tot 2035, is goed denkbaar.

Méo-Camuzet
Méo-Camuzet is een van de onbetwiste sterrendomeinen van Bourgogne. Tot 1988 werden de meeste wijngaarden van het domein verhuurd aan andere wijnbouwers en grotendeels de wijn in bulk verkocht aan onderhandelaars. In de geschiedenis vóór de huidige gevestigde exploitanten zijn er twee belangrijke namen die verband houden met dit grote domein van Vosne-Romanée. De eerste is Etienne Camuzet, een politieke figuur die van 1902 tot 1932 gedeputeerde was voor de Côte d’Or en die tijdens zijn leven een aantal belangrijke wijngaarden kocht, evenals het beroemde kasteel van Clos de Vougeot, dat hij later aan de Confrérie des Chevaliers du Tastevin schonk. Zijn naam komt regelmatig voor in rechtszaken om te beslissen welke percelen wijngaard al dan niet deel uit moesten maken van een grand cru. Zijn wijngaardbezit ging over op een dochter, Maria Noirot, die kinderloos stierf, en daarna in 1959 aan een verder familielid, Jean Méo. In dit stadium werden de wijngaarden verzorgd door pachters en werd de wijn in bulk verkocht. Het bottelen van het Domaine begon pas in 1985 en kwam op volle toeren met de komst van Jean-Nicolas Méo, die de leiding nam in 1989. De eerdere pachtovereenkomsten zijn nu allen beëindigd, behalve het contact met een van de voormalige pachters, Christian Faurois, die als rechterhand van Jean-Nicolas Méo in de wijngaarden blijft. De tweede grote persoonlijkheid is natuurlijk de legenarische Henri Jayer, die al in de Tweede Wereldoorlog werd uitgenodigd om voor de Camuzet-wijnstokken te zorgen, hoewel hij niet eerder bij het bedrijf betrokken was geweest. Jayer bleef deelpachter tot aan zijn (eerste) pensionering in 1988, waarna hij het domein bleef adviseren.